پلاستیک‌های دورریختنی به نانولوله‌کربنی و هیدروژن تبدیل می‌شوند
.jpg)
دانشمندان موفق شده‌اند با فناوری‌های نوین، زباله‌های پلاستیکی را به موادی باارزش مانند نانولوله‌کربنی و هیدروژن پاک تبدیل کنند. این نوآوری می‌تواند همزمان به بحران محیط‌زیستی پلاستیک و تولید انرژی پاک پاسخ دهد و مسیر بازیافت را اقتصادی‌تر کند.
بحران جهانی زباله‌های پلاستیکی همچنان یکی از جدی‌ترین چالش‌های محیط‌زیستی عصر حاضر است؛ اما پژوهشگران در تلاش‌اند این تهدید محیط‌زیستی را به فرصتی فناورانه برای آینده‌ای کم‌کربن تبدیل کنند. اکنون فناوری‌های نوین توانسته‌اند پلاستیک‌های غیرقابل‌بازیافت را به نانولوله‌های کربنی و هیدروژن پاک بدل کنند؛ موادی ارزشمند که می‌توانند همزمان از شدت آلودگی بکاهند و پایه‌گذار اقتصاد سبز آینده باشند.
استفاده گسترده از پلاستیک‌ها در صنایع مختلف، ناشی از ویژگی‌های بی‌نظیر آن‌هاست؛ سبک، مقاوم و بادوام. اما تولید انبوه آن در کنار محدودیت زیرساخت‌های دفع، سبب انباشت حدود ۸.۳ میلیارد تُن زباله پلاستیکی تجزیه‌ناپذیر شده است. بیش از سه‌چهارم این حجم عظیم تنها به محیط‌زیست پرتاب شده‌اند و شیوه‌های مرسوم دفع همچون دفن و سوزاندن، نه تنها راهکاری پایدار نیستند، بلکه از هدف اتحادیه اروپا برای بازیافت ۵۰ تا ۵۵ درصد زباله‌های پلاستیکی تا سال ۲۰۳۰ فاصله زیادی دارند.
در مقابل، تبدیل این زباله‌ها به محصولات باارزش، چشم‌اندازی روشن‌تر و پایدارتر پیش‌روی جهان قرار می‌دهد. هیدروژن به عنوان حامل انرژی پاک و نانولوله‌های کربنی با خواص مکانیکی، الکتریکی و حرارتی برجسته، در ساخت تجهیزات الکترونیکی، ذخیره‌سازی انرژی و تولید مواد مرکب کاربردهای فراوانی دارند. بازیافت پلاستیک با هدف تولید این محصولات، هم بار زیست‌محیطی را کاهش می‌دهد و هم از منظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر خواهد بود.
آن‌چه این نوآوری‌ها را متمایز می‌کند، قابلیت ترکیب حل بحران آلودگی پلاستیکی با توسعه انرژی پاک و پایدار است. فناوری‌هایی که تا دیروز تنها راهکارهای آزمایشگاهی بودند، امروز به مرحله پایلوت و تولید در مقیاس نزدیک شده‌اند و می‌توانند به‌زودی بخشی کلیدی از چرخه اقتصاد چرخشی در دنیا شوند. از ماسک دورریختنی گرفته تا بطری نوشابه، همگی می‌توانند منبعی برای تولید هیدروژن و نانومواد ارزشمند در آینده‌ای نه‌چندان دور باشند.
پایگاه خبری فناوری نانو ایران
