سه‌شنبه 18 مرداد 1401 کد خبر: 141
دورانی که ماسک به صورت داشتیم، دستکش به دست داشتیم، با فاصله‌گذاری اجتماعی آشنا شدیم، با یکدیگر دست نمی‌دادیم، حتی عزیزترین هایمان و اعضای خانواده مان را نمی دیدیم و در قرنطینه‌هایی اسیر شده بودیم که حال و احوال مان را و زندگی فردی و اجتماعی‌مان را زیر و رو کرده بود. روزهایی که حتی رویدادهای مهم بین‌المللی از المپیک و جام جهانی در رشته‌های مختلف تا سینماهای جهان هم به گستره تمام دنیا تحت‌الشعاع قرار گرفته بود و شاید بچه‌های مان وقتی که روزهای کرونایی را از ما می‌شنوند خیال کنند که داریم برای‌شان داستان تخیلی می‌گوییم یا قصه یک فیلم هالیوودی را تعریف می‌کنیم! اما ما آن روز‌ها را زندگی کردیم و دعا می‌کردیم که هرچه زودتر این کابوس لعنتی تمام بشود و زندگی به روال عادی بازگردد.
غول بی‌شاخ و دم کرونا اما ناشناخته بود. ما نمی‌دانستیم با چه موجود عجیب و غریبی طرف هستیم و چطور می‌شود آن را شناخت چطور می‌شود. جلوی راه‌های اشاعه و گسترش آن را گرفت و چطور می‌شود آن را از بین برد و از شرش خلاص شد، دانشمندان و محققان روز و شب داشتند تلاش می‌کردند تا بفهمند این ویروس که به نظر خیلی‌ها دست‌پرورده آزمایشگاه‌های سِرّی بشر بود چطور می‌شود آرام و قرار بگیرد. چطور می‌شود زودتر و دقیق‌تر آن را شناخت و چطور می‌شود گرفت مطمئن‌تر و سریعتر جان آن را گرفت.
و نانو، این دانش نو پدید جهان یکی از جدیدترین راه‌های محققان بود برای موفقیت در برابر کرونا. در این گزارش می‌خواهیم مرور کنیم همه کمک‌هایی را که نانو فناوری به شناخت و کنترل و مقابله با کرونا به بشریت هدیه داد.
یکی از اقدامات موثر برای مهار کرونا ساخت تله‌های نانویی بود که توسط محققان امریکایی انجام شد. پژوهشگران آمریکایی دامی نانویی ساختند که ویروس کرونا را گیر انداخته و به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کرد تا ویروس کرونا را به سرعت از بین ببرد.
تله نانویی محققان دانشکده مهندسی مولکول پریتزکر (PME) در دانشگاه شیکاگو در فاز آزمایشگاهی عملکردی بسیار موفق داشت و با تقلید از سلول‌های هدف، ویروس را جذب می‌کنند. وقتی ویروس به تله‌های نانویی متصل می‌شود، تله‌ها ویروس را از سلول‌های دیگر جدا می‌کنند و برای تخریب، آن‌ها را در اختیار سیستم ایمنی بدن قرار می‌دهند.
محققان دیگری هم در غرب آسیا با استفاده از نانوذرات، روشی ساده و ارزان ارایه کردند که می‌تواند آراِن‌اِی (RNA) ویروس کرونا را به شکلی ایمن، ارزان و ساده از نمونه‌های آزمایشی بیرون بکشد و با این کار تشخیص این ویروس را ساده‌تر کند.
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه علم و صنعت عربستان (KAUST) تشخیص کرونا را با روش بدون سانتریفیوژ ایمن، سریع، ارزان و سازگار با سیستم‌های خودکار مبتنی بر مهره مغناطیسی ارایه کرد.
تشخیص بیماری کرونا با استخراج آر ان‌ای ویروسی SARS-CoV-۲ از نمونه‌های بالینی مانند سواب‌های بینی و حلق انجام شده و تشخیص ویروس با استفاده از روش‌های واکنش زنجیره‌ای پلیمراز رونویسی معکوس در زمان واقعی انجام می‌شود. با توجه به مقیاس همه‌گیری، منابع ضروری برای آزمایش ویروس مانند معرف‌های تجاری و آزمایشگاه‌هایی که نیازهای ایمنی زیستی را برآورده می‌کنند، کمبودهایی وجود دارد، مواد شیمیایی معمولا گران هستند و در دسترس کشورهای کم‌درآمد و مراکز درمانی مناطق دورافتاده نیستند. اینجا هم کرونا با راه حلی ارزان به کمک مقابله با کرونا آمد.
بگذارید به کشور خودمان هم اشاره کنیم. دو واکسن کرونا در مسئول خودمان با استفاده از دانش نانو تولید شد. این واکسن‌ها آزمایشات پیش بالینی (تحقیق روی میمون) را به پایان رساندند و نسل متفاوت و تازه‌ای بودند از واکسن‌های کرونا.
اما نانو دقیقا کجای این ماجراست؟ بخش واکسن‌رسانی این نسل از واکسن‌ها دارای اهمیت است و پروتئینی که وارد بدن می‌شود با استفاده از سیستم دارورسانی نانویی با کمترین عارضه وارد بدن خواهد می‌شود.
محققان دانشگاه متروپولیتن اوزاک با همکاری این شرکت ذرات آب اتمیزه شده الکترواستاتیک در اندازه نانو را برای مبارزه با ویروس کرونا به کار گرفتند. پوشش پروتئینی ویروس کرونا و RNA آن را می‌توان توسط ذرات آب اتمیزه شده الکترواستاتیک در اندازه نانو از بین برد، که در نهایت توانایی ویروس برای اتصال به سلول‌های میزبان را مختل می‌کند.
هنگامی‌که پوشش سطح ویروس، پروتئین و RNA ویروس توسط ذرات آب اتمیزه شده الکترواستاتیک در اندازه نانو آسیب می‌بیند، ویروس قادر به اتصال به سلول‌های میزبان نیست.
سازمان بهداشت جهانی اسپری یا مه پاشی مواد شیمیایی بیوسیدال یا استریلیزاسیون اشعه ماوراء بنفش را در فضاهای مسکونی توصیه نمی کند زیرا این روش‌های ضد عفونی کردن، محدودیت‌های قابل توجهی دارند.
ذرات آب اتمیزه شده الکترواستاتیک در اندازه نانو که توسط دستگاه الکترواسپری شرکت پاناسونیک ایجاد می‌شود، یک راه حل قابل دوام است. ذرات آب شامل گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) است که ممکن است به لیپیدها، پروتئین‌ها و DNA آسیب برساند و در عین حال باکتری‌ها و ویروس‌ها را نیز ضدعفونی کند.
یک گروه بین‌المللی به سرپرستی دانشگاهی ایتالیایی پیشنهاد کرده‌اند که فناوری نانو می‌تواند رویکرد‌های مختلفی برای مقابله با شیوع کووید-۱۹، بیماری‌های عفونی و همه گیری‌های آینده ارائه دهد. استفاده از فناوری نانو برای هدف قرار دادن کووید-۱۹ می‌تواند از طریق ایجاد ابزار‌های تهیه دارو و کنترل پاسخ ایمنی مورد بررسی قرار گیرد، همچنین پیشنهاد شده است که نانوغنچه‌های نوظهور که دارای سطوح و لبه‌های مناسب برای واکنش هستند برای تولید نانودارو‌ها مورد استفاده قرار گرفته تا پاتوژن‌های ویروس را بکشند، مولکول‌های مورد نظر را به هدف برسانند و عملکرد ویروس را مختل کنند.
محققان دانشگاه متروپولیتن اوزاک هم یکی دیگر از گروه محققانی بودند که مبارزه با کرونا را با نانوفناوری پیوند دادند. این محقان ذرات آب اتمیزه شده الکترواستاتیک در اندازه نانو را برای مبارزه با ویروس کرونا به کار گرفتند. پوشش پروتئینی ویروس کرونا و RNA آن را می‌توان توسط ذرات آب اتمیزه شده الکترواستاتیک در اندازه نانو از بین برد، که در نهایت توانایی ویروس برای اتصال به سلول‌های میزبان را مختل می‌کند.
هنگامی‌که پوشش سطح ویروس، پروتئین و RNA ویروس توسط ذرات آب اتمیزه شده الکترواستاتیک در اندازه نانو آسیب می‌بیند، ویروس قادر به اتصال به سلول‌های میزبان نیست.
سازمان بهداشت جهانی اسپری یا مه پاشی مواد شیمیایی بیوسیدال یا استریلیزاسیون اشعه ماوراء بنفش را در فضاهای مسکونی توصیه نمی کند زیرا این روش‌های ضد عفونی کردن، محدودیت‌های قابل توجهی دارند. اما ذرات آب اتمیزه شده الکترواستاتیک در اندازه نانو که توسط دستگاه الکترواسپری شرکت پاناسونیک ایجاد می‌شود، یک راه حل قابل دوام است. ذرات آب شامل گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) است که ممکن است به لیپیدها، پروتئین‌ها و DNA آسیب برساند و در عین حال باکتری‌ها و ویروس‌ها را نیز ضدعفونی کند.
این راه ها و اقداماتی که در این گزارش خواندید تنها بخشی از مجموعه اقداماتی بود که در حوزه نانو برای مقابله و مهار کرونا به کار گرفته شد. باید به اینها اضافه کنید ماسک های نانو، ضدعفونی کننده های الکلی نانو و شوینده هایی که با فناوری نانو به مقابله با کرونا کمک کردند. تکنولوژی هایی که هرکدام حاصل زحمت گروهی از محققان در کشورهای مختلف بود و توانست کم کم به مقابله بیشتر و مهار این ویروس منحوس کمک کند.
